Alles is open | Sasha Waltz

AANTEKENINGEN UIT HET DAGBOEK VAN SASHA WALTZ, 22 MEI 2020
Kunst moet standhouden
Ze kan verschuiven
Flexibel zijn en andere podia benutten
Werken met minder mensen.
Verbeelding is de muze van de verandering
Wij zullen aanwezig zijn in de zielen van mensen
(In hun herinneringen)Alle dromen en vragen van mensen moeten een stem krijgen
dromen
kunnen
worden
neergeschreven
en ten tonele gebracht
bijzondere
afzonderlijke
vertolkers
geven een heldere
stem aan
het individu.
Kunst
wordt niet gerespecteerd
als een systeem-relevant element
Ik was daar boos om, ik vocht het ‘Berufsverbot’ voor ons beroep aan – dat wij, kunstenaars, niet belangrijk zijn en er niet toe doen.
Maar
dit is
onze
Kans om
anders te zijn
om op andere manieren
te creëren
en te werk te gaan
We kunnen werken
aan wandelingen
we kunnen werken met
pakken voor
het publiek
die afstand scheppen
We zijn al anders omdat
we op een andere manier
de Wereld
(hebben) ervaren
We hoorden
de Wereld stil (worden)
We hoorden
nieuwe Geluiden
we hoorden meer
Stilte of we hoorden
Vogels en andere dieren
We hoorden de drukte van de stad stilvallen
Omdat ik dicht bij het vliegveld woon, telde ik de vliegtuigen, slechts zes of negen vluchten per dag - wellicht om mondmaskers te transporteren of toeristen te repatriëren
Ik hoorde geen enkele auto maar ik hoorde de stemmen van mensen
Ik
sprak met mijn
buren, ik deelde
voedsel, ik bakte cake.
Wij als kunstenaars, ook onafhankelijke kunstenaars, die
in ons bestaan
bedreigd zijn
reageren in overeenstemming
met ons eigen karakter:
Sommigen houden oprecht van de ruimte die ze
hebben
De tijd
om te lezen
tijd om op een nieuwe manier
te werken met hun lichamen
een nieuwe techniek te leren
mensen aanvaarden
openlijk de Staat van Corona
(Ik weet dat we het hier hebben over klasseverschillen: als mensen opgesloten zitten in een éénkamerappartement met drie kinderen, die aan thuiswerk en afstandsonderwijs doen of die geen werk hebben, dan is het moeilijk om het leven te herdenken. Je bent existentieel zoekende hoe je de dag kunt doorkomen.) (om nog maar te zwijgen over de situatie van de Indiase arbeiders die terug moeten stappen naar hun dorpen in tijden van lockdown.)
Sommige mensen zien de crisis als een kans
De grote instellingen in de kunstwereld wachten op een terugkeer naar hoe ze vroeger werkten
Kunnen we de architectuur van onze creaties en de structuren waarvoor we werken radicaal veranderen?
We kunnen voorstellingen houden in de openbare ruimte en in musea waar iedereen kan deelnemen
Als we eerlijk zijn, bereiken we sowieso te weinig mensen uit alle hoeken van de samenleving.
Dus laten we de stad intrekken
podia gebruiken
die
reeds
voorhanden zijn
in de stad
Laten we
naar de Natuur
toe gaan.
optreden
en ervaringen
creëren
In de Natuur
het verdiept
de perceptie
en
het bewustzijn
van onze
omgeving.
We kunnen de lichamen
van de Natuur gebruiken en
fysiek contact hebben met
bomen
We kunnen het gezang van vogels leren en luisteren naar de muziek van Olivier Messiaen.
Als we echt een bepaald stuk willen opvoeren - laten we dan samen in quarantaine gaan.
Voor de tijd dat we een stuk repeteren en opvoeren,
zullen we een intensieve ontmoeting ervaren met onze collega's.
We zouden een samenzijn met het publiek kunnen ervaren in quarantaine.
Een festival waar we met ons publiek nieuwe huishoudens creëren.
Nieuwekunstgemeeschappen.
Het circus van op tournee gaan wordt in tijden van klimaatverandering heel sterk in vraag gesteld.
Elke voorstelling die we ontvangen moet worden gecompenseerd. We moeten netwerken creëren die met de trein bereikbaar zijn in plaats van met het vliegtuig. Als we overzee reizen, moeten we er echt voor zorgen dat er aansluitende voorstellingen zijn in meer dan één stad of land) (voeg daar duurzame kunstoverdracht aan toe, door samen te werken met of les te geven aan de lokale gemeenschap. Creëer Systemen die kunnen worden aangeleerd in plaats van afgewerkte producten te tonen. Deel informatie en kennis, verspreid en verdeel je wijsheid. Stel je bij het produceren vragen over het afval dat schadelijk is voor het milieu.
Ja, ik weet dat we op dit moment helemaal NIET optreden. We hebben een pauze nodig, een stilstand - om de kans te hebben om een evenwicht te bereiken.
Mensen
zijn
nu
nederig ten opzichte van de macht van de Natuur.
Een klein virus heeft de wereld in zijn greep.
Nu is de Wereld het zwijgen opgelegd
We hebben langzaam begrepen dat we als mensen dicht bij humus staan
We zijn geconfronteerd met onze sterfelijkheid
Het is onze ontmoeting met de dood
We zijn zelf humus / aarde, we zijn de aarde, we zijn met elkaar verbonden in de pandemie. Meer dan ooit afhankelijk van elkaar.
Nu zitten we in hetzelfde schuitje - de ark
En we stappen uit de boot als we het teken zien (witte duif)...
maar dit liet nog zeven dagen op zich wachten...
Statistische bergen
golven van infectie.
Na dit alles
zullen we dan veranderd zijn?
het is
geweldig om buiten het kader te stappen
van wat we zo goed weten
over ons beroep,
als we ons niet
in een existentiële overlevingsmodus bevinden
Live online dansen, festivals en bijeenkomsten over de hele wereld zijn nog maar het
begin. We doen nu allemaal projecten waar we voordien geen tijd voor hadden
het is tijd om te archiveren
te reflecteren en opnieuw te focussen op wat nodig is.
Er is een onzekerheid die voor spontaniteit zorgt
We leven in het moment, daar waar we gewend waren ons leven voor jaren te plannen.
Ik voelde me altijd gevangengezet door de gedachte aan 3 bergen werk voor me.
Ik geniet van het moment waarop ik het niet weet
Alles staat open
ook in de kunsten hebben we de markt gevolgd
We produceerden
te veel in te weinig tijd
en te duur
laten we in langere periodes produceren, met meer voorzichtige
nadruk op de mensen, de acteurs, dansers, zangers.
Laten we en suite spelen in plaats van repertoire,
Instellingen moeten zich radicaal hervormen.
Instellingen worden verondersteld er te zijn voor de kunst, maar het is andersom
de kunst dient de instellingen.
We mogen de ongelijkheid tussen kunstenaars die in vaste ensembles werken en de onzekerheid en behoeftigheid van onafhankelijke kunstenaars en ensembles niet langer aanvaarden. We hebben een basisinkomen nodig (Grundeinkommen)!
Waarom Kunst? we lijken overbodig te zijn
We beleven een klimaatcrisis – branden, stormen, overstromingen, droogtes – we zitten midden in een biodiversiteitscrisis, we verliezen duizenden soorten, we kennen een pandemie, een sprinkhanenplaag in Afrika, honger en oorlog en moord uit racisme
en Kunst...?
SOMS
wil ik het opgeven.
En in een tuin werken
groente telen en een activist zijn in plaats van een kunstenaar
En
HELP
Sasha Waltz is choreograaf, danser en regisseur. Ze studeerde dans en choreografie in Amsterdam en New York. Samen met Jochen Sandig richtte ze in 1993 in Berlijn het gezelschap Sasha Waltz & Guests op en in 1996 de Sophiensæle. Van 2000 tot 2004 was ze lid van de artistieke directie van de Schaubühne am Lehniner Platz. In haar huidige choreografieën richt Waltz zich op de verdichting van samenwerkingsprocessen, zoals de synchrone ontwikkeling van choreografie en muziek (bijvoorbeeld in Kreatur, 2017).