118

uit Why Theatre – Assembly of the Abesent in NTGent

Keerpunten | Serdi Faki Alici

Goedenavond en bedankt voor de uitnodiging voor Why Theatre - Assembly of the Absent.
Afwezigheid is een groot topic in mijn leven. Mijn ouders stierven in een auto-ongeluk toen ik 6 jaar oud was. Wat volgde was een gebrek aan liefde en aandacht. Ik verhuisde van de ene instelling naar de andere. Ik ging eerst op internaat, daarna naar jeugdinstellingen en eindigde in een jeugdgevangenis. De meeste mensen gaven me het gevoel dat ik beter "afwezig" kon blijven. In de jeugdzorg was ik het enige Turkse kind en in de gevangenis woonde ik op dezelfde verdieping als de skinheads.

Ik was twaalf toen ik de eerste keer ik in contact kwam met theater. Ik ging met mijn vrienden naar een jeugdcentrum en we speelden Jackass, waarbij we elkaar sloegen, tot een van de coaches vroeg of we theater wilden spelen. De coach zei: je kunt Jackass op het podium spelen. En ja uiteindelijk, we speelden ook Jackass op het podium en met het publiek als onderdeel van de show. Het moment van het applaus, het klappen en schreeuwen van de mensen, was het eerste moment dat ik weer het gevoel had niet de kleine rol te spelen die niemand ziet, die ook afwezig kon zijn, maar mezelf. Op het podium kon ik mijn pijn uitdrukken. Het werd mijn thuis, waar ik - paradoxaal genoeg - mezelf kon zijn en niet zoals gewoonlijk een rol hoefde te spelen.

Waarom theater? Omdat theater de rollen kan omdraaien, de mechanismen van de macht, de afwezigheid kan veranderen in aanwezigheid. Het publiek wordt gedwongen om hun vrijheid op te geven, te kijken en te luisteren. Diegenen op het podium krijgen de macht, een stem, de kans om een naam te geven aan de pijn. Ik werk met jongeren in Brussel in Transfocollect, die soortgelijke dingen hebben meegemaakt als ik in mijn jeugd. Ik vertel hen, in plaats van een auto in brand te steken in je eigen straten, kom een auto in brand steken op het podium. En je kunt het zelfs op je CV zetten!

Dit is liefde, dit is energie
Dit is flow, dit is dope, dit is hoop, waar we voor gaan
Telkens je bijna valt, til ik je op met mijn twee handen

Je lip laat me trillen
En mijn hart begint te grillen
Begint zwaar te worden
Kan het zelf niet meer optillen
Je bent wie je bent
Je laat ze je zien

Niemand let op, alleen ik heb het gezien
En kijk, de manier waarop je danst
Alle gasten lopen achter je als fans
Ze mogen blijven lopen
Alleen ik maak kans
En ik zet je naam in de sterren met mijn eigen krans

Dit is liefde, dit is energie
Dit is flow, dit is dope, dit is hoop, waar we voor gaan
Telkens je bijna valt, til ik je op met mijn twee handen

Als je slaapt wil ik je dromen verzachten
Hoe lang het ook mag duren, voor jou zal ik wachten
Dagen duren korter dan de nachten
Ze vleit mij op de manier dat ze lachte

Stralende ogen, mijn bloed stijgt naar boven
Jij moet mij beloven dat je mij zult geloven
Jij bent de enigste die mijn brein kan verdoven
Daarom wil ik in de toekomst met jou verloven
De zon schijnt, in mijn hart met regenbogen
Want mijn talenten zijn niet zomaar fucking verborgen

De keuze die je me gaf was niet zomaar een keuze
Daardoor zit ik nu vast in je liefdeslus

Dit is liefde, dit is Serdi

Serdi Faki Alici is vooral bekend als muzikant en beatboxer maar ook in het theater is hij al lang geen onbekende meer. Hij zette zijn eerste stappen in professionele theater producties via de jongerenwerking van Union Suspecte olv. Haider en speelde mee in Legal Illegal (2007) en Carnival Of Guilt (Union Suspecte, 2009).